طالبانو اعلان وکړ چې په هېواد کې د ګوندونو سیاسي فعالیت په بشپړ ډول منع دی، ځکه چې دا نه شرعي اساس لري، نه د خلک په ګټه دی او نه هم خلک یې غواړي. طالبان په دې باور دي چې دوی ټول قوانین د «اسلامي شریعت» له مخې وضع کړي او دا د افغانستان په تاریخ کې بې سارې ده. په افغانستان کې د طالبانو واک ته رسېدو سره د هېواد سیاسي نظام په بشپړه توګه بدل شو او په هېواد کې د ټولو سیاسي ګوندونو پر فعالیت بندیز ولګېد. که څه هم په کابل کې د طالبانو د واکمنۍ په لومړۍ دوره کې خلک او هم سیاسي ګوندونه په دې پوه شوي وو چې د طالبانو تر واکمنۍ لاندې په نظام کې د دوی فعالیت او ګډون ناشونی او یو بې ګټې کار دی. خو په دویمه دوره کې دوی فکر کاوه چې طالبان به د تجربې، پراخ لید او نوې تګلارې په لرلو سره هېواد ته داخل شي او ځینو هغو ګوندونو ته به د فعالیت اجازه ورکړي چې په تېر حکومت کې یې اغېزمن حضور نه درلود خو د ګوندونو پر سیاسي فعالیتونو بشپړ بندیز سره دا خوشبیني هم له منځه ولاړه. ګوندونه په هر نظام کې ګټوري دندې لري. په معاصره نړۍ کې ګوندونه په ټولنو کې ارزښتناک رول لوبوي او د ولسي دولتونو لومړی شرط د مختلفو ګوندونو شتون دی. په هیواد کې د سیاسي فعالیت ممانعت پدې معنی دی چې خلک نور په افغانستان کې ځای نه لري او حکومت یوازینی هغه څوک دی چې د هیواد چلولو څرنګوالی خبر او تطبیقوي. د ده په خبره، افغانستان د ټولو نادولتي حرکتونو د له منځه وړلو په لور روان دی او د یوه داسې ولسي حکومت د جوړېدو هیله نشته چې ټول افغانان پکې ونډه ولري. په داسې حالت کې حکومت نه شي کولای ځان د خلکو د استازي په توګه نړیوالو ته وړاندې کړي او د هغوی په استازیتوب خبرې وکړي. له همدې امله په افغانستان کې د ګوندونو د فعاليتونو لرې کول نه يوازې دا چې درد نه دوا کوي، بلکې دا ښيي چې په هېواد کې يو قطبي او ډله ييزه واکمني روانه ده چي هیڅوک حق نه لري چې په دې اړه تبصره وکړي او باید د حکومت د غوښتنو او حکمونو ته غاړه کېږدي. په دې تشريح سره به د هېواد راتلونکى ډېر پېچلى او له خطر سره مخامخ شي، چې ورځ تر بلې له دننه او بهر له ګواښ سره مخ کېږي.