د پرون دښمن؛ د نن ورځ ملګری

سراج الدین حقاني له CNN سره په مرکه کې ویلي چې دا مهال د طالبانو حکومت امریکا ته د دښمن په سترګه نه ګوري او غواړي چې د نړۍ په نورو برخو کې د شته قوانینو او اصولو پر بنسټ په راتلونکي کې له امریکا او نړیواله ټولنه سره ښې اړیکې ولري.
حقاني همداراز زیاته کړه چې له افغانستان څخه امریکا ته کوم ګواښ نشته او طالبان هڅه کوي چې له امریکا سره ښې اړیکې ولري.
تر دې مخکې د امريکا فدرالي پوليسو (اېف بي آی) د حقاني د نيولو يا له منځه وړلو لپاره لس ميليونه ډالره جايزه ټاکلې وه.
دا په داسې حال کې ده چې امریکا لا هم سراج الدین حقاني د ترهګرو له تور لېست نه دی ایستلی.
له همدې امله يې پخوا په رسمي غونډو کې له ګډون څخه ډډه کوله، مخ يې پټول او په عامه غونډو کې يې وسلې ګرځولې، خو له څه مودې راهيسې په عام محضر کې راڅرګندېږي.
د امریکا او د اړیکو د ټینګولو په اړه د حقاني خبرې د انعکاس وړ دي، هغه څه چې د طالبانو ډله د امریکا د دښمن په سترګه نه ګوري او حتی له هغوی سره اړیکې غواړي!
د طالبانو په قول، هر هغه څوک چې د دوی د عقیدې خلاف عمل وکړي، دښمن ګڼل کېږي او که په دې دښمنۍ کې د کفر مساله ور اضافه شي، له هغوی سره جګړه او جهاد ناگزیر دی.
د طالبانو او متحده ایالاتو تاریخ د پردې تر شا د اړیکو سربیره ډیری پورته او ښکته شوي دي. تر دې چې د طالبانو ډېر مشران او ځواکونه د امریکايي ځواکونو له خوا وژل شوي او طالبانو هم له بهرنیو ځواکونو او په ځانګړې توګه له امریکا متحده ایالاتو څخه د غچ اخیستو په موخه داسي ځوابي اقدامات کړي دي چې له یو بل سره دغه دښمني او کینه دوی له یو بل سره د نږدېوالي او د اړیکو د ټینګولو څخه ليرې کړي دي.
په افغانستان کې د طالبانو د ظهور پر مهال امریکا کومه مشخصه او واحده پریکړه نه درلوده او د نن ورځې د اړتیاوو سره سم یې د خپلو ګټو د خوندي کولو پر بنسټ عمل کاوه او په عین حال کې، د “بشري حقونو” او “ولسي حکومت رامینځته کول” په څیر جملې له شعارونو پرته بل څه نه وو تر هغه چې موږ له افغانستان څخه د امریکا ناڅاپه وتل ولیدل.
دوی د هیواد شرایطو ته په پام نیولو پرته خپل ځواکونه له افغانستان څخه وایستل او طالبانو ته یې د افغانستان د نیولو زمینه برابره کړه. دوی په افغانستان کې د خپل استوګنې پر مهال د خپلو ملاتړو دولتونو د مخالفینو د ځپلو لپاره کوم د پام وړ اقدام نه دی کړی او له مخالفینو سره یې د جګړې په ډګر کې ساتلی وو.
اوس طالبان څنګه کیدای شي چې امریکا چې ټول عمر ورسره په جګړه بوخته ده او د خپلو ایډیالوژیکو او فکري بنسټونو له مخې له یو بل سره په ټکر کې ده، د دښمن په سترګه ونه ګوري؟
له امریکا سره د دښمنۍ د نه لرلو په اړه د ښاغلي حقاني له خبرو څخه څرګندېږي چې د طالبانو د عقایدو اساسات چې کلونه کلونه یې د هغه په خاطر جګړه کړې دي هم د وخت په تېرېدو او د پېښو او ګټو له مخې بدلېدای شي.
او د امریکا او طالبانو تر منځ دښمني په دومره اسانۍ سره نه شي بدلېدای او پخلا کېدای شي چې زړې ستونزې او دښمنۍ هېرې کړي او د مذاکراتو او ډیپلوماسۍ په مېز کې د یو بل تر څنګ کېني او دوستانه اړیکې جوړې کړي.
کله چې د سیاست دریځ او دیني عقیدې سره ګډې شي او ارزښتونه په سیاسي موقف پورې تړلي وي، د سیاست کولو خطر څو چنده کیږي؛ ځکه چې د کفر ضد ادعاوو سره سره سیاست په عقایدو ترجیح ورکول کیږي. له همدې امله دي چې باورونه باید لومړی تثبیت شي او خپل لوړ مقام وساتي، ترڅو په بل ګام کې د دې باورونو پر بنسټ پالیسي جوړه شي.
د طالبانو له مشرانو څخه د «امریکا د دښمن په توګه نه پېژندل» جمله یو څه عجیبه ښکاري، په داسې حال کې چې ممکنه ده چې د ایډیالوژۍ او عقایدو تر څنګ د اړیکو د جوړولو خبرې وشي. تر څو په ارزښتونو باندې ټینګار وشي او د حکومت او نورو دولتونو لخوا په رسمیت پیژندلو د مسلو له امله د عقیدې له لازمي اړتیاو څخه انحراف ونه شي.
هغه څه چې نن ورځ د طالبانو حکومت ورته اړتیا لري هغه د حکومتونو او نړیوالو سازمانونو له خوا په رسمیت وپیژندل شي او دا هم یوه پیچلې موضوع ده او د طالبانو د حکومت په برخه کې د باور جوړونې ته اړتیا لري. ځکه چې د طالبانو دوه مخي کړنې او چلند پرې سیوري اچولې او تر څو چې دوی خپل چلند بدل نه کړي، دغه هدف ته نه رسېږي.