د ملګرو ملتونو سرمنشي په افغانستان کې د روان کړکېچ د هواري او دغه هېواد په نړیواله ټولنه کې د یو ځای کولو لپاره د دغه سازمان د لارې نقشې په توګه راپور وړاندې کړ. د دغه پلان له مخې، اوسنی افغانستان هغه مهال له نړیوال انزوا څخه وتلی شي چې د یوه ټول شموله حکومت او نوي اساسي قانون د جوړېدو شاهد وي. همدارنګه د افغانستان د سیاسي انزوا د لیرې کولو لپاره د نورو شرطونو ترڅنګ د ملي ډیالوګ د پیلولو اړتیا، د نړیوالو مکلفیتونو ته د واکمنې ادارې مراعاتول، بشري حقونو ته درناوی، د جامع اساسي قانون پلي کول شامل دي. افغانستان یوه متنوع، څو توکمیز، څو فرقې، څو ژبنۍ او څو کلتوري ټولنه ده. د هېواد په حکومتي جوړښتونو کې د ټولو افغاني ټولنو شاملېدل د افغانستان د ټولنیز او سیاسي ثبات لپاره مهم رول لوبوي. داسې ښکاري چې د ملګرو ملتونو اوسنی پلان د افغانستان له سیاسي کړکیچ څخه د وتلو لپاره د لارې نقشه او په نړیواله کچه د افغانستان د انزوا د پای ته رسولو او په هېواد کې دننه د سیاسي، ټولنیز او اقتصادي وضعیت د ښه کولو لپاره یو اغېزمن انتخاب ګڼل کېدای شي. هغه څه چې په تېرو دوو کلونو کې د طالبانو د حکومت دوام له ننګونو او اندېښنو سره مخ کړی، هغه نړیوال او کورنی مشروعیت دی. که په دې موده کې افغانستان د نړیوالې ټولنې او د افغانستان خلکو ته د منلو وړ حکومت جوړ کړي وای، د هېواد حالات په بېلابېلو ډولونو مخ په ښه کېدو وو او خلکو د حکومت په اړه بېل نظر درلود. خو د اقتصادي او امنیتي ستونزو او د طالبانو له حکومته د ناخوښۍ له امله خلک اړ شول چې لرې او نږدې هېوادونو ته کډه وکړي. خو طالب چارواکو تل د دې ادارې له خوا د ملګرو ملتونو د څوکۍ پر اخیستلو ټینګار کړی او د نړۍ له هېوادونو یې غوښتي چې د دوی حکومت په رسمیت وپېژني. له بلې خوا په تېرو دوو کلونو کې د افغانستان د رسمیت پېژندلو لپاره د نړیوالې ټولنې هیلې او شرایط څو ځلې زیات شوي دي چی تر ټولو مهم یې د یوه ټول شموله حکومت جوړول، د اوسېدونکو حقونو ته درناوی او له ترهګرو ډلو سره مبارزه ده. دا هغه شرایط دي چې تر اوسه یې عملي او اغېزمن ګامونه نه دي پورته شوي او د افغانستان سیاسي راتلونکې یې د بې باورۍ په فضا کې اچولې ده.